پرده از دل بر کشیدم، تا فلک ها ســر کشـــــیدم

عشق تو در بر کشــیدم، تا که بـــر قلبــــم نشستی

نقش پایت سجـده کردم، نفس خود را بنـــده کردم

ماه را شــرمنــــده کردم، از نمـــــای حسن هستی

درب دل را بـاز کــــردم ،تا خــــدا آواز کــــردم

از حضورت نــاز کردم، ای که قلبـــم را شکستی

جز به عشقت غم نـــدیـدم، گریه و ماتم نـــدیـــدم

عالم و آدم نــدیــدم، تــــا بـــه چشـــمم نقش بستی

ای مرا جان ای مرا کس، عشقت از عالم مرا بس

دل گــرفتــــم ازهمه کس، لیک تـــوازمن گسستی

در جهان آواره گشــتم، در غمت بیچــــاره گشــتم

سینۀ صــد پاره گشتم ،واهبــا» از من کـــه رستی

07-04-2011

صالحه وهاب واصل

هالند

درخیالت این دل افگــــار بیخـــود میشــــود

از نگــاه تـــودرو دیـــوار بیخــود میشــــود

تا قــــدم برچشم عـاشق میگذاری حســــرتا 

ریشـهء هرمژهء خونبــــار بیخـــود میشـــود 

محضرت هرواژه را قاتل شود در بزم شعر

از نگاهت جاهــــدِ گفتــــار بیخـــود میشــود

تا که دوری در قفا سودای دیـــدارت کنــــم

چون بیایی دیــــدهء بیمــار بیخـود میشــــود

خانه زندان است بهر حـازم فــــرزانه خـــو

کو زعشقت بر سربازار بیخــــود میشــــود

امتحان صبـــر من از درد هجــــرانت مکن

اشک سوزان برسررخسار بیخـــود میشــود

«واهبــــا» این نشــه مستانهء چشمش نگــــر

کز شکوهش ساغر خَمار بیخــــود میشـــود

06-07-2011

صالحه وهاب واصل

هالند

شمع رخش به جای مهء شب گُزیده ام

عشقش به قیمت دل و جانم خریده ام

در آسمان بخت من نا توان عشق

جزماهِ روی دوست جمالی ندیده ام

از شهد وقند بوسه­ء خوبان مگوبه من

گردیده ام شکـر؛ زلبش تا گزیده ام

فردوس زیرپای من اُفتاده در مقام

تا گردی گشته وسـرراهش خزیده ام

قامت رساچوتیر پریدم به سوی او

همچون کمان به سُجدهء پایش خمیده ام

برهرطرف نظر فگنم جلوه­یی ازوست

وز هر زبان کلامی به وصفش شنیده ام

«واهب» مپرس هوش زچی رفته ازسرم

من قطره­ی هلاهُلِ هجرش چشیده ام

24-04-2010

چشمان تو ز مستی بخــود میـــــدم

وز جام پــر شـــراب نظــر می چشانـــدم

 دل میتپد بـــه سینــۀ من از بــــرای تـــو

هر سو چو باد در پی تـــو میــــدوانــــدم

در خلوت خیــال تو ای جلوه گـــاه نــــور

نور رخت بـــه پیش خـــدا میرسانـــــدم

موج نگــاه سبز تــــو در دیــــده گــاه دل

از خود مرا ربـــوده ز خود میــرهانـــدم

عمرم گذشت در طلبت ای نــویــــد صبح

اشکم, که چشم دل به رهت میــــدم

پرسـم زهرکی حکمت والای حسن تــــو

گوید خمــوش کـــه همچو نفس میتپانـــدم

«واهِب» به گریه گفت که مردم ز اشتیاق

تیـــر نگــــاه یـــار به خون می نشانـــدم

12-11-2010

صالحه وهاب واصل

هالند

تا که نرستی ازخودت راحت دل ندیده یی

تا که نجستی چون سپنـد شعله به تن گزیده یی

عالم هستی ئی عدم جزء غم وحشتت نـــداد

تا که به پـای تن روی بارستم کشیده یی

حسرت شاهی میبرم دشت و دیارعشق را

زانکه زگرد دامنش تا به خدا رسیده یی

هرگلی درچمن شگفت الفت باغ دیـده شد

لیک دکان دل دهــد رنگی که تو ندیده یی

وحشت دل کجا رود تـــا که نبندی تو بصر

شب پره را مگربه شب دیدۀ وا ندیده یی

شیشه یی تا گهرشود بسته به موج ساحل است

گوهر سفته را مگر بر سرآب دیـده یی؟

28-09-2010

صالحه وهاب واصل

هالند

تا که نفسی میزنــد ســرازدلِ نمنــاکِ خــاک

میکند آهستــه خاک آن سینـۀ گنجینــه چــاک

صبحِ هستی میـدمد در نَـــورَسی هـــای تنش

دم به دم از ریشه می نوشد ، آب بی تبـــاک

نخلِ عشق وعافیت کــزبدوِهستش زاده شـــد

میکنـــد او را بــه تیــغ هسـتیِ دنیـــا هــلاک

از فِضــولی های غفلت خنـــده می آیـــد مرا

کین جدا از ریشه گان پا میگــذارند درمغاک

ای زمین بنشسته گــان مهمــانیِ این خانـه را

آمـــدِ کـــوتـــاه بـــایـــد نی خیـــالات مَــلاک

«واهِبـــا»خــاری کـه دامــان حقیقـت را دَرَد

این تن حق رازبیرون کردن کِسوت چه بـاک

31-12-2010

صالحه وهاب واصل

هالند

امشب ازمستی عشقش ره میخـانــــه زدم
جای زم زم زسبویش می مستــانــــه زدم
تا که مهتاب رخش آیینـــهء چشمم شـــــد
مُهرمعـراج بـــه جــام لب جانـــانـــه زدم 

چهرهء زهــد وریــا درپس پشمینـــه ومن
دُهل عریانی بـــه بازار شریفـــانـــه زدم
فرش میخانه که ازمی بِسـرشتنـد خــاکش
قبله گاهم شـد ومن سجدهء رنــدانـــه زدم

‫سنگ خمخـــــانه مرا درنظرآمــــد اَسـود
تا طـوافی بـــه حــــریم دربتخـــانـــه زدم
درودیواربــه رقص امــــده بود ازوصلش
چـرخ مشتاقی بــه دَوروبرِجانــانـــــه زدم

‫آه میسـوزدم این شوق خــدا را دریـــــاب
کز لب یاربــه لب شبنم رضـــــوانــه زدم
دست دل تا بـه خـدا بـــود پی رازونیــــاز
فال خــوشبختی دل بــــردرخمخـــانه زدم

‫مگــوازقصهء غلمـــــانِ بهشتی«واهب»

‫که من امشب به برش غطهء دزدانه زدم 

30-10-2010

صالحه وهاب واصل

هالند

زائر کرب و بلا !

گفت : خداحافظ…

و دید…

دل من پشت سرش

کاسه آبی شد و ریخت…